O prawie w SQRócie. Newsletter 4/2021

Szanowni Państwo,

z przyjemnością przedstawiamy Państwu kolejne wydanie naszego newslettera „O prawie w SQRócie”, przygotowanego przez zespół SQUARE Tax & Legal.

Zapraszamy do zapoznania się z newsletterem.

I. Odroczenie uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego dotyczącej kredytów frankowych i uchwała „siódemkowa” Sądu Najwyższego w sprawie III CZP 6/21

Dnia 11 maja 2021 r., po kilkugodzinnym opóźnieniu, spowodowanym alarmami bombowymi, odbyło się posiedzenie niejawne całej Izby Cywilnej Sądu Najwyższego, na którym rozpatrywano wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2021 r., dotyczący kredytów indeksowanych i denominowanych w walutach obcych. Uchwała nie została podjęta, a skład Izby postanowił zawiadomić o toczącym się postępowaniu Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Rzecznika Praw Dziecka, a także zwrócił się z prośbą o zajęcie przez te podmioty stanowiska. Sąd Najwyższy zwrócił się także do Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Komisji Nadzoru Finansowego oraz Rzecznika Finansowego o zajęcie stanowiska w przedmiotowej sprawie. Wymienione instytucje mają 30 dni na wyrażenie opinii, po którego upływie zostanie wyznaczony termin kolejnego posiedzenia Izby.

Z pełną treścią komunikatu Rzecznika Prasowego Sądu Najwyższego mogą się Państwo zapoznać na stronie internetowej Sądu Najwyższego.

Sąd Najwyższy, mimo wielokrotnego przekładania wydania uchwały pełnego składu Izby Cywilnej, 7 maja 2021 r. wydał wyrok w sprawie III CZP 6/21, odpowiadając w nim na niezwykle istotne z perspektywy kredytobiorców pytania zadane przez Rzecznika Finansowego, wskazując, że jeżeli umowa kredytu bez bezskutecznych postanowień nie będzie mogła już wiązać, to każdej ze stron przysługuje odrębne roszczenie o zwrot kwot, które świadczyła. Oznacza to zatem, że Sąd Najwyższy potwierdził, że to teoria dwóch kondykcji powinna być podstawą dokonywania rozliczeń między bankiem a kredytobiorcą.

Analizowanej uchwale została nadana moc zasady prawnej. Z pełną treścią rozstrzygnięcia można zapoznać się tutaj.

II. Elektroniczne wnioski egzekucyjne i tytuły wykonawcze

Na początku lipca bieżącego roku nastąpi uruchomienie systemu teleinformatycznego, poprzez który wierzyciele będą mogli przekazywać elektroniczne wnioski egzekucyjne i tytuły wykonawcze do urzędów skarbowych. Rozwiązanie ma przyśpieszyć wysyłkę dokumentów do Krajowej Administracji Skarbowej oraz skrócić czas związany z rozpoczęciem egzekucji. Tym samym tytuły wykonawcze w papierowej formie zostaną wyeliminowane. Co istotne, instytucja ta będzie obowiązkowa dla wierzycieli publicznoprawnych.

Zgodnie z art. 26 § 1c pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zasadą ma być przekazywanie wniosków egzekucyjnych i tytułów wykonawczych do organu egzekucyjnego drogą elektroniczną przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej.

System, o którym stanowi art. 26aa wspomnianej ustawy, zgodnie z obwieszczeniem Ministra Finansów, Funduszy i Polityki regionalnej z dnia 15 marca 2021 r. w sprawie terminu uruchomienia systemu teleinformatycznego przeznaczonego do przekazywania tytułów wykonawczych do naczelnika urzędu skarbowego, zostanie uruchomiony z dniem 1 lipca 2021 r. Wszystkie zmiany związane są z nowelizacją jaka została wprowadzona ustawą z dnia 11 września 2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany te pomogą zredukować koszty, jakie ponoszą wierzyciele oraz organy egzekucyjne. Dodatkowym atutem wszczęcia postępowania egzekucyjnego poprzez elektroniczne doręczenie tytułu wykonawczego organowi egzekucyjnemu będzie zapewnienie jego automatycznej rejestracji i wyeliminowanie sporów o właściwość miejscową organów egzekucyjnych.

III. Nowelizacja ustawy Prawo o ruchu drogowym dotycząca hulajnóg oraz monocykli elektrycznych

Z dniem 20 maja 2021 r. weszła w życie nowelizacja ustawy Prawo o ruchu drogowym, która wprowadziła regulacje dotyczące poruszania się, m.in. na hulajnogach, monocyklach czy deskorolkach.

Nowelizacja zdefiniowała trzy nowe kategorie środków transportu – urządzenie wspomagające ruch (np. deskorolka), hulajnoga elektryczna oraz urządzenie transportu osobistego (np. monocykl elektryczny) – i wprowadziła szereg regulacji określających reguły przemieszczania się nimi. Tak więc, dzięki nowelizacji ustawy Prawo o ruchu drogowym, uregulowana została sytuacja pewnej kategorii „pojazdów”, które już od dłuższego czasu towarzyszą nam na drodze. Najważniejsze zmiany z nimi związane przedstawiamy poniżej.

Dla każdej nowej kategorii środków transportu została określona dopuszczalna prędkość. Dla hulajnogi elektrycznej i urządzenia transportu osobistego jest ona określona ściśle i wynosi 20 km/h. Jeśli chodzi o urządzenia wspomagające ruch to dopuszczalna prędkość jest określana odmiennie w zależności od miejsca korzystania z tego środka transportu. W przypadku korzystania z chodnika albo drogi dla pieszych prędkość powinna być zbliżona do prędkości pieszego. Gdy urządzenie używane jest poza obszarami wymienionymi powyżej, prędkość ma zapewniać panowanie nad urządzeniem, z uwzględnieniem warunków ruchu.

Wprowadzono szereg zakazów, które mają zapewnić bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego. Są to, m.in. zakaz poruszania się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu, zakaz przewożenia innej osoby, zwierzęcia lub ładunku, zakaz czepiania się pojazdów, czy zakaz poruszania się tyłem.

Określono także granicę wieku, do jakiej dziecko nie może zostać dopuszczone do kierowania hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego na drodze. Wynosi ona 10 lat. Osoba pomiędzy 10 a 18 rokiem życia do kierowania hulajnogą elektryczną musi posiadać kartę rowerową lub prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 lub T.

Regulacja dopuszczająca jazdę po jezdni obok innego roweru lub motoroweru nie obejmuje kierujących hulajnogą elektryczną czy korzystających z urządzenia transportu osobistego. Dwie osoby kierujące hulajnogami elektrycznymi, w przeciwieństwie do rowerzystów, nie mogą na jezdni jechać obok siebie.

Wprowadzono także sankcje za nieprzestrzeganie nowych regulacji. Kierujący hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego albo poruszający się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch na chodniku lub drodze dla pieszych, który porusza się z prędkością większą niż zbliżona do prędkości pieszego lub nie ustępuje pierwszeństwa pieszemu, podlega karze grzywny albo karze nagany.

Powyżej wskazane zmiany nie są jedynymi, jakie zostały wprowadzone nowelizacją. Określono również sposób poruszania się wspomnianymi środkami komunikacji, rozszerzono uprawnienia Policji i Straży Miejskiej (Gminnej), a także wprowadzono możliwość określenia kosztów usunięcia i przechowywania tych środków komunikacji.

IV. Kto zapłaci składki za pracownika zatrudnionego na podstawie umowy cywilnoprawnej?

Trybunał Konstytucyjny zajmował się kwestią zgodności z Konstytucją art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 423). Zgodnie z treścią ww. przepisu za pracownika w rozumieniu ustawy systemowej uważa się również osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, innej umowy o świadczenie usług albo umowy o dzieło, jeżeli zawarta została z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, a także jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje ona pracę na rzecz pracodawcy. O zbadanie zgodności tego przepisu z Konstytucją zwrócił się Prezydent Konfederacji Lewiatan, a także Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej. Ich wnioski zostały rozpatrzone łącznie pod sygn. akt K 15/16.

13 maja 2021 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł o zgodności z Konstytucją analizowanego przepisu, a także wskazał, kto jest w takiej sytuacji płatnikiem składek. TK uznał, że “nałożenie na pracodawcę, którego pracownik wykonuje na jego rzecz zadania w ramach umowy cywilnoprawnej zawartej z osobą trzecią, obowiązku opłacania za niego składki na ubezpieczenia społeczne jest zgodne z ustawą zasadniczą“.

Pełna treść wyroku jest dostępna na stronie internetowej Trybunału Konstytucyjnego.

V. Kilka zgód marketingowych w jednym? NSA wskazał, że będzie to niezgodne z przepisami

W wyroku z dnia 20 kwietnia 2021 r. w sprawie o sygn. akt III OSK 161/21 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że łączenie w jednym oświadczeniu zgód na marketing własny i innych podmiotów jest niezgodne z prawem. Co prawda stan faktyczny sprawy dotyczył sytuacji z 2017 r., czyli jeszcze sprzed wejścia w życie RODO, jednak wyrok w pełni odpowiada aktualnemu stanowi prawnemu.

W treści uzasadnienia wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zaznaczył, że w motywie 42 preambuły RODO określone zostały warunki jakie powinny zostać spełnione, aby przetwarzanie danych mogło odbywać się na podstawie zgody. Po pierwsze, administrator danych powinien być w stanie wykazać, że osoba której dane dotyczą wyraziła zgodę na operacje przetwarzania. Po drugie, w przypadku oświadczenia składanego w innej sprawie powinny istnieć gwarancje, że osoba której dane dotyczą, jest świadoma wyrażenia zgody na oraz jej zakresu. Po trzecie, oświadczenie powinno mieć zrozumiałą i łatwo dostępna formę, być sformułowane jasnym i prostym językiem i nie powinno zawierać nieuczciwych warunków. Po czwarte, osoba której dane dotyczą, powinna znać przynajmniej tożsamość administratora oraz zamierzone cele przetwarzania danych osobowych aby wyrażenie zgody było świadome. Po piąte, jeżeli osoba której dane dotyczą, nie ma rzeczywistego lub wolnego wyboru, oraz nie może odmówić ani wycofać zgody bez niekorzystnych konsekwencji, nie można uznawać, iż zgoda została wyrażona dobrowolnie.

Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że na gruncie przepisów o ochronie danych osobowych istnieje wymóg zapewnienia, aby decyzja w sprawie wyrażenia zgody na przetwarzanie danych osobowych w określonym celu była podjęta swobodnie i miała charakter samodzielny, musi ona być przejawem wolnej i nieskrępowanej woli danej osoby, to znaczy nie może być wymuszona przez konieczność złożenia innych oświadczeń woli. Należy zatem przyjąć, że jeżeli zgoda ma dotyczyć różnych kwestii związanych z przetwarzaniem danych osobowych, to zgoda powinna być wyrażona odrębnie dla każdej z nich.

Z pełną treścią uzasadnienia wyroku można zapoznać się tutaj.

VI. Zamówienia publiczne – jawność to reguła, poufność wyjątek

Krajowa Izba Odwoławcza z 29 marca 2021 r. (KIO 720/21) wydała orzeczenie, w którym jednoznacznie wskazała, że podstawową zasadą postępowania zamówieniowego jest jawność, natomiast poufność może stanowić wyjątek od tej zasady. Pełna treść rozstrzygnięcia jest dostępna tutaj.

Orzeczenie zapadło na kanwie następującego stanu faktycznego. Przetarg dotyczył usług tłumaczenia. Jeden z uczestników postępowania zaproponował cenę tak niską, że wzbudziła ona poważne wątpliwości zamawiającego, który zażądał dodatkowych wyjaśnień. Wykonawca przedłożył wyjaśnienia z zastrzeżeniem, aby część informacji pozostała poufna. Chodziło m.in. o wysokość wynagrodzeń dla tłumaczy. Wobec takich okoliczności konkurencyjny wykonawca uznał, że utajnienie ww. informacji narusza jego prawa, nie może bowiem sprawdzić, czy wykonawca przedstawił realne czy też zaniżone kwoty.

Zdaniem Krajowej Izby Odwoławczej zasada jawności postępowania jest naczelną zasadą postępowań o udzielenie zamówienia publicznego. Wynika ona z zawartego w art. 61 Konstytucji prawa każdego obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej, zwłaszcza w sytuacji, w której organy te dysponują środkami publicznymi. W konsekwencji ograniczenie zasady jawności możliwe jest wyłącznie w ściśle określonych sytuacjach, wskazanych przez ustawodawcę. Z takim wyjątkiem mamy do czynienia w art. 18 ust. 3 ustawy prawo zamówień publicznych. Ustawodawca pozwala na zastrzeżenie przez wykonawców informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, o ile wykonawca taki nie później niż w terminie składania ofert zastrzegł takie informacje oraz wykazał, że spełniają one przesłanki uznania ich za tajemnicę przedsiębiorstwa.

VII. „Polski Ład” – najistotniejsze zmiany z punktu widzenia pracowników i przedsiębiorców

W dniu 15 maja 2021 r. ogłoszono szereg planowanych zmian określanych zbiorczo jako „Polski Ład”. Poniżej prezentujemy zestawienie, tych propozycji, które mogą mieć największe znaczenie z perspektywy pracodawców oraz osób prowadzących działalność gospodarczą.

Z uwagi na fakt, że na ten moment nie zostały opublikowane odpowiednie projekty ustaw, nasze zestawienie przygotowane jest w oparciu o dane prezentowane podczas konferencji rządu, podczas której przedstawiono założenia programowe „Polskiego Ładu”, jak również w oparciu o informacje dostępne na stronach Ministerstwa Finansów.

1. Składka zdrowotna obliczana proporcjonalnie do dochodu przedsiębiorcy

Zapowiadana zmiana ma wprowadzić obowiązek odprowadzania przez osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą składki zdrowotnej obliczonej proporcjonalnie od dochodu, tj. na takich samych zasadach jak w przypadku umowy o pracę.

Aktualnie przedsiębiorcy mają możliwość opłacania składki ubezpieczeniowej od określonej zadeklarowanej kwoty podstawy, w praktyce prowadzi to do rozliczania składki zdrowotnej w sposób ryczałtowy (w 2021 roku składka zasadniczo wynosi 382 PLN miesięcznie, tj. 4 584 PLN rocznie).

Planowana zamiana – dla przykładu w przypadku przedsiębiorcy osiągającego przychód z działalności gospodarczej na poziomie 12 000 PLN miesięcznie – wywoła następujący efekt:

*Zaznaczamy, że dla celów prognozy: 1) dochód netto nie uwzględnia kosztów uzyskania przychodów, a jedynie obciążenia w zakresie składek ZUS, 2) zastosowano opodatkowanie liniowe (wg 19% stawki PIT), 3) założono brak możliwości odliczenia składki zdrowotnej od podatku w 2022 roku (szerzej rozwinięte w pkt 2 poniżej).

2. Brak możliwości odliczenia składki zdrowotnej od podatku

Planowana zmiana dotyczy wszystkich osób ubezpieczonych i opłacających składki ZUS, jednak najbardziej odczuwalna będzie dla tych podmiotów (zarówno przedsiębiorców opodatkowanych liniowo, jaki i osób – np. pracowników, zleceniobiorców – opodatkowanych progresywnie), które uzyskują znaczne dochody.

W przypadku podatników uzyskujących dochody opodatkowane progresywnie (tj. wg skali podatkowej: np. pracownicy, zleceniobiorcy, osoby zaangażowane na podstawie kontraktów menedżerskich/o zarzadzanie czy też prowadzące działalność gospodarczą opodatkowaną według zasad ogólnych), zmiana będzie odczuwalna już przy przychodach brutto powyżej ok. 6 000 PLN miesięcznie.

Planowane jest także wprowadzenie podatkowej ulgi podatkowej dla pracowników uzyskujących dochody na podstawie umowy o pracę w przedziale 70 000 PLN a 130 000 PLN w skali roku.

3. Kwota wolna od podatku – 30 000 PLN

Pierwotnie zmiana ta miała dotyczyć wszystkich podatników. Natomiast Ministerstwo Finansów w swoich komunikatach potwierdziło, że beneficjentem tego rozwiązanie będą wyłącznie osoby podlegające opodatkowaniu progresywnemu (wówczas kwota wolna od podatku progresywnie maleje i nie obejmuje już osób z dochodem powyżej 127 000 PLN).

W konsekwencji przedsiębiorcom płacącym podatek liniowy nie będzie przysługiwała ww. kwota wolna.

4. Wyższy próg podatkowy dla stawki 32%

Zgodnie z przedstawionymi planami, stawka 32% ma obowiązywać od dochodów powyżej 120 000 PLN. Obecnie kwota ta wynosi 85 528 PLN

5. Walka ze zjawiskiem pracy na tzw. umowach śmieciowych

Program przewiduje narzędzia mające ograniczać zawieranie umów cywilnoprawnych (tzw. umów śmieciowych, m.in. poprzez pełne oskładkowanie umowy zlecenia.

Docelowo umowy śmieciowe maja zostać zastąpione przez jednolity model kontraktu pracy.

6. Uregulowanie pracy zdalnej w kodeksie pracy

Zapowiadane jest stworzenie przepisów umożliwiających świadczenie pracy z dowolnego miejsca, przy wykorzystaniu sprzętu zapewnionego przez pracodawcę. Dodatkowo, zaproponowana ma zostać formuła diety lub ryczałtu na pracę zdalną, a także odpowiednio uregulowane mają zostać kwestie BHP w warunkach pracy zdalnej. Zasady wykonywania pracy zdalnej będą określane w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i zakładowymi organizacjami zawodowymi, a jeżeli nie dojdzie do zawarcia takiego porozumienia albo u pracodawcy nie działają związki zawodowe – w regulaminie ustalonym przez pracodawcę. Przepisy, zgodnie z zapowiedzią, będą się także odnosić do kwestii zwrotu kosztów pracownika związanych ze świadczeniem przez niego pracy zdalnej.

7. Likwidacja luki w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn

Poprzez wprowadzenie odpowiednich zmian do kodeksu pracy, duże firmy (nie doprecyzowano jeszcze co należy rozumieć pod tym pojęciem) będą zobligowane, na żądanie pracownika w ciągu 30 dni uzasadnić powód wypłacania określonego wynagrodzenia. Zatrudnieni mają mieć też prawo zażądać informacji o przeciętnych zarobkach osób płci przeciwnej, wykonujących takie same lub podobne obowiązki.

Planowane są także rozwiązania, które mają przyczynić się do lepszej edukacji antydyskryminacyjnej.

8. Program powrotu kapitału

To rozwiązanie propozycja dla Polaków, którzy mają majątek lub ukryte dochody za granicą. W jego ramach będzie można powrócić z majątkiem i dochodami do kraju bez obaw o wszczęcie postępowań w sprawie unikania opodatkowania.

9. Zachęta w PIT do powrotu z emigracji

„Polski Ład” zakłada także rozwiązania zachęcające do powrotu do kraju. Przede wszystkim osoby powracające z emigracji począwszy od 2022 r. mają mieć możliwość wskazania w zeznaniach podatkowych kwotę do opodatkowania niższą o 50 000 PLN. Natomiast w 2023 r. podstawa opodatkowania miałby być o 50% niższa.

10. Ryczał od przychodów zagranicznych

Rozwiązanie to jest adresowane do nierezydentów podatkowych i dotyczy dochodów zagranicznych. Jeśli nierezydent zdecyduje się przenieść swoją rezydencję podatkową do Polski, wówczas od dochodów zagranicznych zapłaci stały ryczałt.

VIII. Planowane ulgi podatkowe w ramach „Polskiego Ładu”

„Polski Ład” ma także kolejną odsłonę w postaci planowanych i zapowiedzianych ulg podatkowych dla biznesu. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich.

1. Ulga dla IPO, czyli ulga przy wejściu na giełdę

Wspomniana ulga podatkowa ma wpłynąć na zmniejszenie kosztów wejścia na giełdę. Szczegóły nie zostały dotąd podane.

2. Ulga dla innowacyjnych pracowników

Dotychczas dostępne źródła wskazują, że będzie to konstrukcja podobna do tej istniejącej we Włoszech – gdzie koszty zatrudnianych naukowców można odliczać od podatków. Według wcześniejszych założeń opisanych w „Zielonej księdze innowacyjności”, preferencja ta ma doprowadzić do pomniejszenia podatku PIT od wynagrodzeń pracowników bezpośrednio zaangażowanych wyłącznie w prace B+R. Natomiast jej zastosowanie ma zostać ograniczone do pewnej kategorii pracowników (jako kryteria wskazuje się ich wykształcenie oraz wysokość wynagrodzenia).

3. Ulga na prototyp

Jest to kolejne rozwiązanie, mające bazować na koncepcji funkcjonującej we Francji. Więcej szczegółów zostało zaprezentowanych wcześniej w „Zielonej księdze innowacji”. Preferencja miałaby dotyczyć produkcji próbnej nowego produktu lub wprowadzenia go na rynek, jeżeli powstał w wyniku prowadzonych przez podatnika prac badawczo-rozwojowych. Ulga pozwoli na dodatkowe odliczenie określonych kosztów od podstawy obliczenia podatku.

4. Symultaniczne ulgi B+R oraz IP Box

Obie ulgi istnieją już od jakiegoś czasu w polskim prawie podatkowym. Ulga B+R pozwala na dodatkowe odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na działalność badawczo-rozwojową. Ulga IP Box zmniejsza stawkę podatku PIT lub CIT od dochodów z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP) do 5%. Zmiany mają polegać na umożliwieniu jednoczesnego wykorzystania obu preferencji na kolejnych etapach procesu twórczego.

5. Ulga na robotyzację

Ulga ta została określona jako ulga na automatyzację i robotyzację produkcji. Nie podano jeszcze jej szczegółów, ale bazując na aktualnie udostępnionych danych, preferencja ta ma pozwolić odliczyć dodatkowo od podstawy opodatkowania 50 % kosztów kwalifikowanych związanych z inwestycjami na automatyzację. Nie chodzi jednak o każdą automatyzację w firmie (np. zamontowanie kas samoobsługowych), ale o zautomatyzowanie stanowisk pracy za pomocą „robotów”. Definicja „robota” ma znaleźć się w ustawach podatkowych.

6. Ulga na ekspansję zagraniczną

Szczegóły co do planowanego podatkowego wsparcia ekspansji zagranicznej nie są jeszcze znane. Jednocześnie rząd odsłonił swoje intencje, co do kierunku wsparcia w dokumencie „Polski Ład” podnosząc, że „chociaż bezpośrednie wsparcie ekspansji nie jest możliwe, system podatkowy może uwzględniać wiele kosztów pośrednich tak, by firmy mogły się rozwijać na innych rynkach”.

7. Bardziej dostępny estoński CIT

Estoński CIT, płacony dopiero w momencie wypłaty zysku wspólnikom, miał być rewolucją w systemie podatkowym, ale w praktyce okazał się mieć niewielkie znaczenie. Do 1 lutego 2021 r. na tę metodę opodatkowania zdecydowało się na nią jedynie 337 spółek.

Z tego względu planowane jest poszerzenie kręgu potencjalnych beneficjentów o spółki komandytowe oraz ułatwienie dostępu do tej formy opodatkowania kolejnym spółkom z o.o. i akcyjnym.

8. Ulga na venture capital

Szczegóły nie zostały dotąd podane, natomiast Ministerstwo Finansów wskazuje, że celem tego rozwiązania jest stworzenie „korzystnych warunków do połączenia sił między biznesami, które poszukują kapitału a tymi, którzy będą chcieli go lokować w rokujące przedsiębiorstwa”

Z tego względu dla zwiększenia zaangażowania venture capital na polskim rynku zostaną wyeliminowane istniejące bariery podatkowe, a także wdrożone rozwiązania, które w tym zakresie funkcjonują np. we Francji i Wielkiej Brytanii.

IX. Mechanizm „pay and demand refund” po raz kolejny odroczony

Minister Finansów wyda dwa nowe rozporządzenia, na mocy których po raz kolejny odroczy stosowanie zmienionych zasad poboru daniny u źródła, tym razem do końca 2021 r. – tak zapowiedziało biuro prasowe Ministerstwa Finansów w odpowiedzi na pytanie zadane przez Dziennik Gazeta Prawna.

Będzie to już szóste w CIT i piąte w PIT zawieszenie stosowania zasad, które miały obowiązywać od 1 stycznia 2019 r., zgodnie z nowelizacją z 23 października 2018 r. ustaw o PIT i CIT (Dz.U. poz. 2193).

Ostatnie odroczenie (które miało być ostatnim) obowiązuje do końca czerwca 2021 r.

Biuro prasowe Ministerstwa Finansów zapowiada również, że do końca 2021 r. ma zostać uchwalona nowelizacja odraczanych przepisów ustawy o PIT oraz CIT, która złagodzi zasady poboru daniny
u źródła.

Aktualnie podatnikom oraz płatnikom pozostaje czekać na opublikowanie zapowiadanych rozporządzeń, jak również projektu nowelizacji przepisów ustaw o podatkach dochodowych.

X. Pakiet VAT e-commerce

Rozwiązania zawarte w pakiecie e-commerce mają ułatwiać rozliczanie VAT od sprzedaży towarów
i usług na rzecz konsumentów w innych państwach członkowskich UE. Pakiet e-commerce ma także uszczelnić system poboru podatku VAT w ten sposób, aby podmioty spoza UE również płaciły ten podatek. Ma to poprawić konkurencyjność unijnych podmiotów w porównaniu do podmiotów z spoza UE.

Zmiany obejmują m.in.:

1. likwidację w całej UE zwolnienia z VAT od importu tzw. małych przesyłek o wartości do 22 euro,

2. znaczne rozszerzenie zakresu transakcji B2C, które dla celów VAT mogą zostać rozliczone za pomocą uproszczonej procedury „One Stop Shop”,

3. nałożenie obowiązku poboru i zapłaty VAT na podatników co ułatwi, poprzez użycie interfejsu elektronicznego (np. internetowa platforma handlowa, portalu, itp.), dokonanie na terytorium UE:

– sprzedaży towarów importowanych z państw trzecich w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 euro, a także

– dostawy towarów na rzecz konsumentów.

Z perspektywy firmy wysyłającej towary z Polski do konsumentów w innych krajach Europy, pakiet e-commerce ma przynieść wiele ułatwień. Dzięki nowym procedurom przedsiębiorcy dokonujący sprzedaży w Internecie nie będą już musieli oddzielnie rejestrować się na potrzeby VAT i rozliczać w każdym kraju, do którego wysyłają towary. Zamiast tego rozliczą VAT w „jednym okienku”, w państwie swojej siedziby. I to już państwo, w którym działają, podzieli się zapłaconym przez nich podatkiem z krajem, do którego trafiła przesyłka. Dzięki temu rozwiązaniu firmy unikną kosztów i formalności, które dotychczas były wymagane w tego rodzaju transakcjach.

Planowany termin wejścia w życie zmian dostosowujących polskie przepisy do unijnego pakietu e-commerce (tj. dyrektyw 2017/2455 oraz 2019/1995) to 1 lipca 2021 r. Natomiast Sejm dopiero 19 maja 2021 r. rozpoczął pracę nad projektem nowelizacji ustawy o VAT, zakładającym wdrożenie tzw. unijnego pakietu e-commerce. Jeżeli nowe przepisy nie zaczną obowiązywać od 1 lipca 2021 r., sytuacja polskich przedsiębiorców może być wyjątkowo trudna, ponieważ inne państwa unijne będą operowały już na zmienionych przepisach przewidujących założenia pakietu e-commerce.

XI. Nowa ustawa deweloperska – lepsza ochrona konsumentów

Sejm zakończył prace nad ustawą o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz o Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym. Teraz ustawa czeka już tylko na podpis Prezydenta.

Ustawa reguluje wiele istotnych z perspektywy nabywcy mieszkania zagadnień.  Przede wszystkim wzmocni ona ochronę osób kupujących nieruchomości mieszkaniowe na rynku pierwotnym. Dodatkowo zostanie utworzony Deweloperski Fundusz Gwarancyjny. Będą z niego wypłacane pieniądze m.in. w przypadku upadłości dewelopera. Ustawa reguluje też m.in. umowy rezerwacyjne, nadzór nad wydatkowaniem środków z MRP (mieszkaniowego rachunku powierniczego), usunięcie wad na koszt dewelopera czy możliwość odstąpienia od umowy, jeśli przy odbiorze mieszkania wystąpią wady istotne.